De Keats Off was zelden zo spannend als de editie van 2025. Drie kaatspartijen die alle drie pas na elf eersten werden beslist. Spannend was het dus zeker, goed niet altijd.
Op papier leek de ontmoeting in de halve finale tussen Johannes van der Veen, Sjoerd de Jong en Stefan van der Meer aan de ene kant en Jelle Attema, Kees van der Schoot en Pieter van der Schoot aan de andere kant de meest interessante. Maar op papier wordt niet gekaatst. Attema nam vlot een spel voorsprong, maar daarna begon het stuivertje wisselen. Van de volgende vier eersten won Attema er maar een en Van der Veen drie. Daarmee was alles weer in evenwicht. Het werd 3-4 voor Attema, maar een eerst later was de stand weer gelijk. Het werd 4-5 voor Attema, maar opnieuw kwam Van der Veen terug. Pas op 5-5 en 6-6 viel de beslissing in het voordeel van Attema, Van der Schoot en Van der Schoot.
Lennard Feenstra, Frits Hoekstra en Brent Timmerman namen het in de andere halve finale op tegen Johan Diertens, Jelle Cnossen en Jari Visser. Daar gebeurde iets soortgelijks. Tot 3-4 leek er weinig aan de hand voor partuur Diertens, maar twee eersten later keken ze tegen een 5-4 achterstand aan. Het werd nog wel 5-5, maar op 5-5 en 6-4 trok het laagst geklasseerde partuur (dat van Lennard Feenstra)aan het langste eind.
Ook in de finale waren er elf eersten nodig om een beslissing te forceren. Daar zag het begin niet naar uit. Attema kwam met een spel voor, maar op 2-0 en 6-6 deed partuur Feenstra iets terug. Attema kwam op 3-1, maar zag met zijn maten dat er even later toch echt 3-3 aan de telegraaf hing. Daarna leek het toch vlug te gaan. Attema stoomde door naar 5-3 en de winst was een kwestie van tijd, zullen velen gedacht hebben. Niets bleek minder waar. Het werd 5-3 en 6-6. Op die stand ontstond enige commotie. Attema en de gebroeders Van der Schoot waren er van overtuigd dat Brent Timmerman de bal in het tussenspel de bal had vastgehouden voordat hij de kaats passeerde. Scheidsrechter en keurmeesters zagen het anders en na meting ging het eerst naar Feenstra en zijn maten.
Het leek of partuur Attema even de weg kwijt was. Het tiende eerst verloren zij zonder punten aan de telegraaf. En ook in het elfde eerst kwamen zij met 0-6 achter. Een grote verrassing hing in de lucht. Het is dat Kees van der Schoot op cruciale momenten het hoofd koel hield en dat Feenstra en Timmerman fouten begonnen te maken aan de opslag. Op 5-5 en 6-6 mocht Jelle Attema aanleggen voor de beslissende slag.
Hij kan dat, maar op de tribunes was ook de twijfel voelbaar. In de finale had Attema twaalf keer (drie hele eersten) het perk gemist. Maar juist onder druk lijkt Attema soms net iets meer te kunnen. Dat bleek. Met een zitbal sloeg hij zijn partuur naar de 172e PC. Verdiend? Lastig te zeggen, maar nadat dit partuur rechtstreekse plaatsing miste op 1,4 rankingspunten terwijl parturen boven hen in Stiens de PC haalden met behulp van een staand nummer voelde het wel als gerechtigheid.
Publiek was behoorlijk massaal aanwezig op it Sjûkelân. Dat bewijst dat er aan het format van de Keats Off toch iets deugt. Op de ranking is genoeg kritiek, maar voor een korte(re) wedstrijd waar ècht iets op het spel staat, is het publiek zelfs op een donderdagavond te porren. Natuurlijk speelt mee, dat er PC-deelname op het spel staat, maar eigenlijk bewijst KV Minnertsga dit ook al jaren. Minder parturen en ook een doordeweekse wedstrijd leveren in dat dorp ook niet te weinig publiek op.
(kaatsnieuws.com)
